Maranathakerk
Bunschoten
Utiliteitsbouw
Nieuwbouw bijgebouw en verbouw liturgisch centrum | 2009/2020
Architectuur | Interieur | Bouwkunde | Bouwbegeleiding | Constructie
De Maranathakerk in Bunschoten heeft een lange historie en is een gemeentelijk monument. De oude bijgebouwen hebben jarenlang hun werk gedaan. Helaas was de bouwtechnische staat van de bijgebouwen slecht geworden, maar ook functioneel sloten ze niet meer aan bij de behoeften die de kerk had.
Hierdoor kon bij vervanging van de bijgebouwen ook een functioneel vraagstuk van de kerk opgelost worden. Er moest een ruimtelijke antwoord gegeven worden op een vraagstuk van ontvangstruimte, vergaderzalen en consistorie.
Dat is gedaan door de vergaderzalen en andere ondersteunende ruimte rondom de ontvangstruimte te leggen, waardoor een dubbel gebruik van ruimtes is ontstaan.
Voor de architectuur is er gekozen om een aansluiting te zoeken bij de al aanwezige architectuur van het kerkgebouw.
De kenmerkende betonelementen die ook als goot functioneren zijn ingemeten en opnieuw geproduceerd, hierdoor hebben de bijgebouwen eenzelfde kenmerkend uiterlijk gekregen als het originele kerkgebouw.
Voor de gekozen baksteen en de pannendaken is ook aansluiting gezocht bij het al bestaande kerkgebouw.
Het interieur van het kerkgebouw word gekenmerkt door metselwerk en donker gelakt hout. Het metselwerk is een onderdeel dat ook in het interieur van het bijgebouw weer terug komt. Het donker gelakte hout is in het bijgebouw vervangen door een eigentijdse variant.
Door deze keuze af te stemmen op het kerkgebouw is een mooi resultaat ontstaan waarbij het tijdsverschil tussen de twee gebouwen vervaagd.
Nadat het kerkgebouw was voorzien van een nieuw bijgebouw, was er een aantal jaar later de behoefte om het interieur van de kerkzaal een nieuw uiterlijk te geven.
Dit nieuwe uiterlijk werd aangestuurd door verschillende behoeften vanuit de gemeente. Zo is er gekozen voor een minder prominente preekstoel. Dit heeft te maken met de meer interactieve manier van preken, waarbij de predikant zich over het podium beweegt.
Het podium is daarvoor ook een trede hoger gemaakt. De kerkzaal is diep en achterin was de preekstoel zeer functioneel, de predikant was hierdoor goed te zien. Nu deze zich meer over het podium beweegt, is hij dus minder zichtbaar achterin de kerkzaal. Door het podium een trede te verhogen en hieronder gelijk de benodigde elektronica en ander voorzieningen te maken, was de verhoging van het podium een oplossing voor meerder problemen.
Het geheel is licht gehouden en voorzien van verschillende indirecte verlichting. Deze geven sfeer aan de kerkzaal en geven diepte aan de verschillende onderdelen. Deze verlichting is aan te passen aan elke gewenste kleur en dus op meerdere sferen toepasbaar.
De meubels zijn bij de aanpassing van de kerkzaal ook vernieuwd. Er is gekozen voor een ontwerp waarbij de kenmerkende spitsboog van de kerkzaal op verschillende manieren terugkomt in de meubels. De meubels zijn verder minimalistisch gehouden om ze op te laten gaan in de kerkzaal.
